بررسی و نقد ترجمه عربی داستان های کوتاه جلال آل احمد( نمونۀ موردی«پستچی» و «گلدان چینی»)

ترجمه و به ویژه ترجمۀ متون ادبی، با آنکه اهمیت بسیاری در انتقال اطلاعات و تبادل فرهنگ و ادب میان ملت ها اهمیت دارد؛ اما ویژگی ها و ظرافت هایی نیز دارد و با دشواری هایی مواجه است. مترجم متون ادبی باید شرایط ویژه ای داشته باشد که نتیجه آن درک دقیق و عمیق زبان مبدأ و تسلط کافی به زبان مقصد، برای انتقال بار معنایی متون ادبی است. گاهی ترجمۀ داستان های کوتاه فارسی به عربی از سوی مترجمان عرب آشنا به زبان فارسی مشکلات و ضعف هایی دارد که موضوع این نوشتار است. از این رو، ترجمۀ عربی دو داستان پستچی و گلدان چینی از جلال آل احمد را بر اساس معیارهای ارزیابی ترجمه نقد و بررسی شده است. بدین ترتیب که ضمن مطالعۀ دو داستان مذکور و مقابلۀ متن ترجمه شده با متن اصلی، مواردی را در زمینۀ مسائل معنایی، صناعات ادبی، مسائل دخل و تصرف و سبک متن، بررسی بر پایه نظریه های ترجمه را مورد تحلیل و ارزیابی قرار داده است. نتیجه بررسی و تحلیل نشان می دهد که معیارهای صحت و درستی ترجمه در بسیاری از موارد در ترجمۀ عربی داستان ها ترجمه مراعات نشده است و ندی حسون(مترجم)، اگر چه در بیان چارچوب کلی داستان ها موفق بوده، ولی در انتقال بار معنایی و روح حاکم بر داستان های جلال و سبک ویژه او موفقیت چندانی نداشته است. مترجم، ضمن پایبندی بیش از حد به زبان مبدأ، برخی از اصول و ساخت های زبان مقصد را زیر پا نهاده است، در نتیجه، خوانندۀ زبان مقصد به درستی نمی تواند با آن داستان ارتباط برقرار کند.